ONDERWEG (4)
Onderweg naar wie ik al was, luister naar wat ik tegenkwam … Het was slaapwandelen wat ik deed, hield wie het wist mij voor. Bevangen door een permanente stroom van toen en straks, ontglipte mij het nu.
Het ontbrak mij aan aandacht, zo veel was duidelijk. Vertragen, vertragen, er zat niets anders op. Aandacht omarmde mij, geen mooier bloei dan zij, zo dichtte ik. Tot ik opnieuw van alles wilde, het wittebrood weer op.
| Vertraag, vertraag! | maart 2018 |