Balgopal (22) |
 De vorige maal zagen we hoe zelfs een snoodaard als Kamsa in Krishna's ban raakte. Reactieformatie noemt men vandaag de dag het syndroom waaraan Kamsa leed: we bestrijden waar we heimelijk naar smachten. Aversie bindt ons net zozeer als affectie, aldus Bowlby's attachmenttheorie. Waarmee Bowlby allerminst wilde zeggen te stoppen met "houden van". Zo ook wij. En al zeker niet wanneer het om Krishna gaat. KRISHNA BOTERDIEF Van Krishna houden is niet moeilijk. Het kan op allerlei manieren, vanuit allerlei stemmingen (rasa's): eerbiedig (shantarasa), dienstbaar (dasyarasa), vriendschappelijk (sakhyarasa), zelfs ook als lover (madhurarasa). Als liefhebbende ouder (vatsyalarasa) kan ook. En hoe! Kijk maar eens naar het vertederende joch op het plaatje hiernaast.
Moeder berispt hem, dat wel. Echt boos is zij niet. Wie zet nu de suikerpot open en bloot op tafel. Pedagoog avant la lettre plaatst zij de boter buiten zijn bereik. Dan maar, samen met zijn vriendjes, halsbrekende toeren uitgehaald. Krishna zou Krishna niet zijn als hij daar niet iets op wist. Yashoda vertrouwt het niet, gaat weer een kijkje nemen. Ziet wat er gaande is. Als in een flits overspoelt opluchting haar schrik. Blij dat er niets ernstigs is gebeurd, sluit zij hem in haar armen. Ook nu niet boos. Verontwaardigd, gespeeld, een tikkeltje meer dan de eerste keer, dat is zij wel. Anders gebeurt het weer ... Feedback, perfecte feedback, noemen wij dat tegenwoordig.
|
Wie zou niet voor hem bezwijken? Het is Balgopal: Krishna als koeherdertje (bal: jong, klein; gopal: koeherder). Yashoda, zijn voedstermoeder, is even weg. Druk met haar koeien. Net als de overige gopi's, melkmeisjes, uit Vrindavan, verkoopt zij melk, kaas en boter. De peuter neemt zijn kans waar, snoept uit het botervat. Hij knoeit, het vat valt om.