Intermezzo (5)
“Helaas geen fabeltjes”, de titel van onze serie, doet onze dierenbroeders en zusters onrecht. Als zouden fabels bedrieglijke verzinsels zijn, verzinsels omdat het dieren zijn, die er in optreden. Het omgekeerde is het geval. Fabula docet: fabels leren ons hoe het er met óns voor staat. Fabels, hoe oud ook, doen dat tot op de dag van vandaag. Neemt niet weg dat wij hen tekort doen wanneer wij dieren onze onaangename eigenschappen toeschrijven. En onnozelheid. Dieren zijn intelligenter, humaner, dan wij. Geen wonder dat zij ons niet meer vertrouwen. Dat zij, liever dan aan ons, aan Indra en olifant vertellen hoe het met hen gaat. Helaas, wat zij te vertellen hebben is geen fabeltje, maar ernst.
afbeeldingen: “de vos en de raaf” resp. “de wolf en de kraanvogel” uit: “De Fabels van Aesopus”, door Imme Dros & Fulvio Testad, uitg. Leopold voor overige producties zie www.yoga-intervision.com/productions.html |