SHIVOHAM SHIVOHAM ... SHIVA? SHIVA? ... DAT BEN IK

Heel verstandig overigens van Vishnu om zijn loopbaan met een time out te beginnen. Shiva, nog maar net bezig met het vestigen van zijn heerschappij, zou hem absoluut niet naast zich hebben geduld. Als Shiva Nataraja, dansend in een kring van vuur, had hij Vishnu ongetwijfeld tot as verschroeid. Zo niet, dan kon hij zich altijd nog terugtrekken. Zoals iedere yogi toekwam, had ook Vishnu hem maar te eerbiedigen. Als slot van het liedje zou Vishnu Shiva smeken uit zijn verstilling te ontwaken. Net als Parvati, Shiva's beeldschone vrouw, ooit deed. Zonder Shiva's procreatieve vermogens, zonder zijn onuitputtelijke shivalingam (fallus), was de wereld tot uitsterven gedoemd. Totdat eenieder zich aan zijn macht onderwierp, gaf Shiva niet thuis. Zoveel was duidelijk.

Inderdaad, erg betrokken op zijn omgeving lijkt hij niet te zijn. Noch bij wat hij teweegbrengt. Wat hij met zijn handdrum schept, vernietigt hij met zijn drietand net zo gemakkelijk weer. Toch is zijn distantie schijn. Welwillend houdt Shiva zo de wereld gaande. Ook concreet. Met donderend geweld stort de Ganges zich vanuit de hemel op aarde neer. Shiva vangt haar in zijn haardos op. Met de maan in zijn haar licht hij haar bij. Zo breekt hij haar val. Zijn keel is donkerblauw. Vanwege het gif dat hij slikte, waarmee de aarde werd bedreigd. Zijn fallus stalt hij voor zich uit. Zo wenst hij ons een vruchtbaar leven toe. Met zijn vrije rechterhand bezweert hij onze zorgen... Heb je die tóch, ga dan zitten zoals hij. En zeg: shivoham shivoham ... Shiva? Shiva? ... dat ben ik.

Meer over shivoham, en over Shankaracharya, de levende Shiva die deze uitspraak deed, de volgende keer. Dan ook aandacht voor fake Shiva's. Foto's van deze snuiters zijn welkom. Mail ze naar join@yoga-intervision.com. Meer weten? Bezoek www.yoga-intervision.com.