GEEN NAAM ZO SLECHT OF HIJ VERDIENT EEN KANS

Laten we trouwens, geheel volgens Indiase traditie, maar aardig zijn voor wat we vrezen. Dan zijn slangen heel onzelfzuchtig. Konstateerden we dat al eerder bij Shesha, de kosmische slang, waar Vishnu eindeloos op slapen mocht, slangenkoning Vasuki deed niet voor Shesha onder. Onbaatzuchtig hielp hij bij het karnen van de oceaan (sagar manthan) ... Maar laten we bij het begin beginnen. Bij het moment waarop de goden, in hun eeuwige strijd met de demonen, asura's genaamd, het onderspit dreigden te delven. Alleen een slokje nectar (amrit) kon hen er nog bovenop helpen. Helaas, het was niet voorhanden. Dan maar zelf aan de slag, en de oceaan - destijds gevuld met melk - gekarnd. Het onsterfelijkheidsdrankje zou dan vast wel tevoorschijn komen.

Verzwakt als zij waren zat er niets anders op dan juist de asura's, hun aartsvijanden, voorzien van brute kracht als zij waren, te hulp te roepen. Die wilden wel helpen, mits zij ook wat van het drankje kregen. De zee was groot. Alleen met een berg te karnen. Helaas, de berg die ze kozen bleek te zwaar om te tillen en er mee te karnen tegelijk. Dan maar slangenkoning Vasuki om assistentie gevraagd. Als touw om de berg heen gewonden, er aan beide kanten aan sjorrend - aan zijn staart de goden, aan zijn kop de asura's - lukte het karnen wel. De goden kregen hun drankje, verdwenen met de buit. De asura's toverden ze een schone dame voor. Die leidde hen af ... En Vasuki, onze slang? Gerehabiliteerd toont hij aan: geen naam zo slecht of hij verdient een kans. Waarvoor eeuwig dank.