In de klassieke wereld was het rond mythen dat het religieuze en maatschappelijk leven gestalte kreeg. De invloed van Griekse mythen reikte tot ver over Griekenlands grenzen. In deze rubriek een speurtocht naar wat daarvan voortleeft in onze cultuur.

Stel je bent bard, je verdient je brood met het vertellen van godenverhalen, en je komt voor de zoveelste keer in hetzelfde dorp, houd je je dan aan de tekst zoals je die al zo vaak vertelde? Zoals grootvader het zijn vader had geleerd, en die weer hem? Al moest het wel, de verleiding was groot, het publiek drong aan, wilde meer en anders. De veranderende tijdgeest bovendien, vroeg er om. Een verhaal waarin je dit duidelijk ziet vertelt over Typhon, de honderdkoppige slang die alles en iedereen bedreigde. Zeus had, zoals we zagen, dan wel de Titanen en Giganten verslagen, de strijd tegen chaos en geweld was nog niet beslecht. Als een razende ging Typhon te keer, zoals tyfonen ook nu nog doen.

In de eerste variant - uit de zevende eeuw voor Christus - bestrijdt Zeus Typhons geweld nog met geweld. Het is met donder en bliksem dat hij Typhons koppen snelt. Een variant uit de tweede eeuw na Christus toont een ander beeld: met geweld alleen redt Zeus het niet. List en bedrog bieden uitkomst: Zeus’ dochters zetten Typhon een smakelijk maaltje voor. Heimelijk doen ze er een verdovend middel in ... Wanneer dan de tijdgeest om een nieuwe aanpak vraagt, introduceert een variant uit de vijfde eeuw de zachte weg. Het is lieflijke muziek die Typhon temt. En Harmonia, de godin die niet voor niets zo heet.

Wat daar nog aan toe voegen? Ieder bedenkt het maar voor zich! De drie varianten overigens zijn van Hesiodus, Apollodorus resp. Nonnos. De afbeelding - uit de zesde eeuw voor Christus - hoort bij de eerste variant en is te bewonderen in München (Staatliche Antikensammlungen).